Ιστορία Ενορίας Αγίου Σεβαστιανού - Ιστορικό σημείωμα

Το εξωκκλήσι του Αγίου Σεβαστιανού αναγράφεται στον κατάλογο των ναών της Σύρου, που συνέταξε το 1631 ο επίσκοπος Δομίνικος Μαρέγκος. Βρισκόταν εκτός του οικισμού της Χώρας, στην τοποθεσία Ακουμπίστρα και ήδη το 1667 γινόταν επίσημη λιτανεία προς τον ναΐσκο αυτό, διότι ο άγιος τιμώνταν ως προστάτης από τις επιδημίες πανώλης. Το 1697 ο επίσκοπος Αντώνιος Ιουστινιάνης, σε έκθεσή του για τους ναούς του νησιού, αναφέρει ότι ο Άγιος Σεβαστιανός ήταν σε καλή κατάσταση χάρη στις φροντίδες του επιτρόπου του, Φραγκούλη Βαπτισμένου.

Το 1805 έγινε η πρώτη μεγέθυνση της αρχικής εκκλησίας και στις 7 Μαρτίου 1829 ο επίσκοπος Αλοΰσιος-Μαρία Μπλάντσις ίδρυσε την ενορία του Αγίου Σεβαστιανού, η οποία περιέλαβε το νότιο μισό τμήμα της Άνω Σύρου, αποσπώντας το από τη μοναδική τότε ενορία του καθεδρικού ναού Αγίου Γεωργίου, που βρίσκεται στην κορυφή του οικισμού. Αργότερα, τα όρια της νέας ενορίας επεκτάθηκαν στο ανατολικό τμήμα της Ερμούπολης και στα χωριά του νησιού, έως την ίδρυση των αντίστοιχων ενοριών.

Το 1831 ο ναός έλαβε τη σημερινή του μορφή με την προσθήκη δύο πτερύγων, ιερού και τρούλου. Το 1843 ανεγέρθηκε το κωδωνοστάσιο. Η μεγάλη εικόνα του Αγίου Σεβαστιανού, που δεσπόζει στο ιερό, ζωγραφίστηκε το 1851 στην Κωνσταντινούπολη. Στο δάπεδο του ναού υπάρχει η επιτύμβια πλάκα του ευεργέτη Κωνσταντίνου Βουτσίνου (†1865). Γενικές επισκευές του ναού πραγματοποιήθηκαν τα έτη 1905 και 1961. Εορτάζει στις 20 Ιανουαρίου προς τιμήν του στρατιωτικού Αγίου, ο οποίος πέθανε μάρτυρας στη Ρώμη κατά τον διωγμό του αυτοκράτορα Διοκλητιανού στα τέλη του 3ου μ.Χ. αιώνα.